25 september 2020

Huilen is als poepen

Sussen = emoties wegdrukken

Het lijkt ons met de paplepel ingegoten: huilen = sussen. En vanaf dat je kind een baby was heb je het idee van je omgeving meegekregen dat je het als ouder goed doet wanneer je baby weinig huilt. Dus, sussen, voeden, wiegen, rondjes in de auto, even alleen laten huilen misschien zelfs.

Nu je kind wat ouder is doe je dat anders. Je reageert inhoudelijk op het huilen, gaat dingen fiksen of troosten om het huilen te stoppen. Je doet waarschijnlijk dat wat je van huis uit mee heb gekregen

Maar wat als er nu een andere kijk is op huilen?

Ik neem je even mee in een stukje theorie:

Het huilen van je kind heeft 2 redenen:

1. Communicatie:
je kind heeft ergens behoefte aan (voedsel, meer informatie, meer autonomie etc).

2. Beter worden
Je kind ervaart lichamelijke of emotionele pijn.

Over dat laatste wil ik het hebben.

Emotionele pijn:

Je kind leeft ? net als jij. En in het leven gebeuren prachtige, fijne, mooie en ook verdrietige, lastige en frustrerende dingen. Dat geldt voor jou en ook voor je kind. Een dag is altijd vol verschillende ervaringen, met en zonder jou als ouder.

Spanning in het lijf

Sommige van deze ervaringen bouwen spanning op in het lijf en een driftbui of huilen is een manier voor het lijf om deze spanning kwijt te raken. Zoals poepen ook een manier is van je lijf om iets kwijt te raken, net als zweten en plassen.

Poepen = huilen

Wanneer je lijft gaat poepen heeft het voedsel verwerkt en dat wat er niet meer nodig is, mag het lijf verlaten. Zo is het ook met huilen. Je kind doet een ervaring op, verwerkt deze en dat wat er niet meer nodig is, komt er via de tranen uit.

Niet tegenhouden!

En net als het poepen, hoeft het huilen niet gestopt te worden. Stel je eens voor dat je niet zou poepen, wat een opgeblazen bende zou dat worden! Stel je nou eens voor dat je niet zou huilen, omdat het tegen gehouden wordt door bijvoorbeeld:
• meteen een oplossing
• een opbeurende opmerking
• afleiding (kom, laten we gaan….)
• een goed gesprek
• naar je kamer om af te koelen
• troostrijk voedsel

Dan wordt het emotioneel een opgeblazen bende van binnen!

Dus, laat de tranen komen. Geef je kind de ruimte zich te uiten. Jij hoeft niks, slechts er te zijn.

Uiteraard check je eerst of er andere zaken spelen, zoals bijvoorbeeld lichamelijke pijn. Dan verlicht je uiteraard de oorzaak of neem je de oorzaak weg. Maar het huilen hoef je niet te stoppen.

Deel deze blog!

Wil je opvoeden vanuit bewust ouderschap? Zonder straffen en time-outs? Wil je een liefdevolle haven zijn waar jouw kinderen hun emoties kwijt kunnen?
Meld je dan nu aan voor regelmatige tips en adviezen per e-mail. Je ontvangt dan ook direct mijn e-book met daarin gratis 3 tips waardoor je deze manier van opvoeden ook echt vorm kunt geven.

Plaats een reactie

Gerelateerde berichten

2020-09-25T11:41:08+02:00
Ga naar de bovenkant