“Je kunt zoveel leren van koekjes”

Koekjes, ik hou ervan. Je kunt er alle kanten mee op, ook in de (op)voeding.
No worries, ik start niet ineens een foodblog (alhoewel ik van veel mensen hoor dat ik best een aardig potje kan koken), maar koekjes kunnen je helpen inzicht te krijgen in jezelf en in je kind(eren).

Oké, daar gaan we, stap voor stap:

Wanneer je steeds een koekje in je mond wilt stoppen (of iets anders zoets, waarvan het verstandig is om dat met mate te eten), zou het kunnen dat je iets weg zit te eten. Iets dat je niet wilt voelen, waarvoor je je kop in het zand steekt, wat je niet toe wilt laten. Want hé, als je daar eenmaal aan begint, man, dan is het hek van de dam. Dus, koekjes eten en niet, vooral niet, huilen. (En ja, je weet dat het op kan luchten, maar man, je wilt het gewoon niet voelen)

Check dat eens bij jezelf, de eerstvolgende keer dat je koek zit te happen…

Je biedt je kind een koekje aan, je doet de trommel open en helaas, de koekjes die er nog zijn, zijn gebroken. Je kind zet het op een brullen, hij wil GEEN GEBROKEN KOEKJE!!! (dit geldt ook voor een bepaalde kleur beker, dat ene shirt etc)

Nu kun je je wenkbrauwen optrekken en een oordeel over deze tranen hebben. “Zoiets kleins als een gebroken koekje en dan zo huilen? Man, wees blij dat je een koekje krijgt!”

Het gaat natuurlijk niet over het koekje!
Alleen, het gaat niet om de koekjes (zoals gedoe in een huwelijk nooit over de sokken naast de wasmand gaat). Waar het wel om gaat weet je misschien niet en daar hoef je ook niet perse achter te komen. Wat je kind nodig heeft is jouw fijne, veilige aanwezigheid om te ontladen, om te huilen. Want huilen is ontladen, is het kwijtraken van verdriet en spanning over eerdere ervaringen (soms gaat het om recente ervaringen en soms van veel langer geleden). Zie ook mijn blog “Huilen is als poepen”.

Oei, dit is een gevaarlijke, voel ik meteen nu ik de titel opschrijf. Dit moet ik heel goed uitleggen (want natuurlijk moet je koekjes niet verwarren met liefde!)

Delen
Soms wil je delen, koekjes, tijd, een diner, wat spullen, jouw ruimte, je ideeën, een luisterend oor, jouw liefde. Omdat je overvloed ervaart, omdat je lekker in je vel zit, omdat je je gedragen voelt door mensen om je heen, je energie genoeg hebt en alles in je hart stroomt.

Voor jezelf houden
En soms, soms wil je alles voor jezelf houden. Omdat je ergens een tekort voelt. Misschien omdat je een rot dag had, je teen net hebt gestoten of omdat er in je leven pijnlijke zijn gebeurd waar je nu beurse plekken van hebt op je hart. Je wilt dan even niet luisteren, niet je aandacht delen of je koekjes.

En beide is oké ? en dat geldt ook voor je kinderen.
Dus luister naar jouw behoefte. Dwing jezelf (en je kids) niet om te delen. Maar kijk naar wat er achter zit.

Nee, geen basisschool praktijken “als je mij een koekje geeft ben ik voor altijd je beste vriend”, maar een manier om samen iets te doen. Samen koekjes bakken is voor mij een ruimte creëren waarin we samen kunnen lachen, kletsen, in het lijf komen (lekker kneden) en samen verbinden.
Kleine lezerswaarschuwing: waak ervoor dat je niet geforceerd met “verbinden” als doel gaat koekjes bakken 98% kans op teleurstelling ?

Smakelijk!